Espalhem a Notícia

Verspreid het nieuws
Van het mysterie van de heerlijkheid
Van deze buik
Verspreid het nieuws van wat heet is
En als het lijkt
Op wat stevig is en wat vaag
Deze buik die ik streel
Die ik in één teug dronk
Als ik kon

Verspreid de betovering
Van de buik waarover ik zing
Die ik vandaag aanraak
De huid waar ik in de namiddag uitkom
Zo moe
Deze zwervende buik
Die dichtbij was en vruchtbaar
Die ik tot de bodem dronk
Verzadigd

Ik ging naar het einde van de wereld
Ik ga naar de diepte van mezelf
Ik ga naar de bodem van de zee
Ik ga naar de bodem van de zee
In het lichaam van een vrouw
Ik ga naar de bodem van de zee
In het lichaam van een mooie vrouw

De aarde beefde gisteren
Niet meer dan eergisteren
Ik voelde het
De buik waarover ik spreek als een rivier
Overstroomde
En de beving die aankondigde
Was vuur en was lava
Was de aarde die schokte
In wat ik ben

Na tussen de puinhopen
Verrees er een paar schouders
In een gefluister
En de zon, zoals gebruikelijk, was een voorteken
Van rust
Gezond en wel, gelukkig
En zoals de lach naar de buik komt
Zo kwam het plotseling
Een kind

Ik ging naar het einde van de wereld
Ik ga naar de diepte van mezelf
Ik ga naar de bodem van de zee
Ik ga naar de bodem van de zee
In het lichaam van een vrouw
Ik ga naar de bodem van de zee
In het lichaam van een mooie vrouw

Ik sprak jullie over deze buik
Wie wil kan toevoegen
Van zijn eigen hand
Want voor een goed begrip is een half woord
Voldoende, het is gewoon
Raad wat er meer is
De geheimen van de plekken
Die in wezen gelijk zijn
In ons allemaal

Ik ging naar het einde van de wereld
Ik ga naar de diepte van mezelf
Ik ga naar de bodem van de zee
Ik ga naar de bodem van de zee
In het lichaam van een vrouw
Ik ga naar de bodem van de zee
In het lichaam van een mooie vrouw