Melody
Serge Gainsbourg
Melodie
De vleugels van de Rolls raakten de pylonen
Toen ik, tegen mijn wil, verdwaald raakte
Kwamen mijn Rolls en ik aan in een zone
Gevaren
Een afgelegen plek
Daar, op de motorkap van deze Silver Ghost uit negentienhonderd tien
Komt ze als een verkenner
De zilveren Venus van de radiator
Wiens lichte zeilen voorop wapperen
Trots, minachtend
Terwijl de radio schreeuwt
Het geluid van de motor verhullend
Kijkt ze naar de horizon
En met haar gedachten elders
Lijkt ze alles te negeren van de stoepen die ik passeer
Steegjes, doodlopende straten
Met parkeerverboden volgens de wet
Het hart onverschillig
Ze houdt de teugels van mijn zesentwintig pk vast
Prinses van de duisternis, vervloekte aartsengel
Moderne amazone die de beeldhouwer, in het Engels, Noemde "Spirit of Ecstasy"
Zo maakte ik grappen voordat ik de controle verloor
Over de Rolls
Ik reed langzaam
Mijn auto gleed af
En een heftige klap
Trok me plots uit mijn dagdroom
Verdomme!
Ik zag een fietsband vooraan
Die bleef draaien in de vrijloop
En als een pop die haar evenwicht verliest
De rok opgetrokken over haar witte broeken
Hoe heet je?
Melodie
Melodie, hoe?
Melodie Nelson
Melodie Nelson heeft rood haar
En dat is hun natuurlijke kleur