Baudelaire

Wat hou ik van jou, lieve luiheid
Van jouw mooie lichaam
Als een flonkerende stof
Die de huid laat glanzen

Op jouw diepe haardos
Met scherpe geuren
Zee die ruikt en zwervend is
Met blauwe en bruine golven

Als een schip dat ontwaakt
Aan de ochtendwind
Vertrekt mijn dromerige ziel
Naar een verre lucht

Jouw ogen waar niets onthuld wordt
Zacht of bitter
Zijn twee koude juwelen waar
Goud met ijzer vermengt

Als ik je zie lopen in de maat
Mooi in je overgave
Lijkt het wel een slang die danst
Aan het eind van een stok

Onder de last van jouw luiheid
Wiegt je kinderhoofd
Met de zachtheid
Van een jonge olifant

En jouw lichaam leunt en strekt zich
Als een fijn schip
Dat van boord naar boord rolt en duikt
Zijn zeilen in het water

Als een vloed die toeneemt door het smelten
Van bulderende gletsjers
Wanneer het water van jouw mond stijgt
Tot aan de rand van je tanden

Ik geloof dat ik een wijn uit Bohemen drink
Bitter en overwinnend
Een vloeibare lucht die mijn hart
Met sterren bezaait!