Aşiyan (feat. Afra)

Bewaar mijn ruïne, mijn kaftan is van zijde
Onze adem, de verlaten schuilplaats brandt
Het brandt van binnen (het brandt van binnen, het brandt van binnen)
Ik ben als een ijzeren vuist, mijn handschoen is van fluweel
Ik was ook heel beleefd, nog voor ik pijn leerde kennen
Wat me oud maakte, is al heel lang geleden

Ik heb de zeeën niet geraakt, ah
Ik kon het niet, maar ik wilde zo graag (ja)
Ik kon jou niet veranderen (ja, ja, jou)
Nu branden zijn handen me
Nu kijk ik van ver naar jouw geluk
Ik kan je nooit meer liefhebben (wow-wow, ja)
(Ja) ik heb de zeeën niet geraakt, ah
Ik kon het niet, maar ik wilde zo graag
Ik kon jou niet veranderen (wow, ja)
Nu branden zijn handen me
Nu kijk ik van ver naar jouw geluk
Ik kan je nooit meer liefhebben, oh

Jij naast me, morgen ook jij, ah
Wat zou er zijn als ik je maar één keer Roos zou noemen?
En jij ook zou glimlachen, je zou je woord niet breken
Je zou mijn droom niet verstoren, je zou niet sterven van jaloezie, ja
Als ik ook mijn hoofd zou kunnen afstemmen, ja, zou ik samen met jou op de dood wachten
(Glijd-glijd-glijd') als ik hier zou verdwalen, nooit meer bekend zou zijn
Als het niet zo is, zou ik me niet meer op jouw wegen slepen
Als je één keer zegt Ga, oh-oh

Ik heb de zeeën niet geraakt, ah
Ik kon het niet, maar ik wilde zo graag
Ik kon jou niet veranderen (ja)
Nu branden zijn handen me
Nu kijk ik van ver naar jouw geluk
Ik kan je nooit meer liefhebben, oh
Ik heb de zeeën niet geraakt, ah
Ik kon het niet, maar ik wilde zo graag
Ik kon jou niet veranderen (ah)
Nu branden zijn handen me
Nu kijk ik van ver naar jouw geluk
Ik kan je nooit meer liefhebben, oh