Cuando Nadie Nos Ve

Ik weet niet goed hoe ik moet beginnen met je te vertellen wat ik voel
Hoe kan ik tussen de regels een klaagzang tekenen?
Een zucht in een maat van diegene die je deed dromen

Ik ben wakker op een papier, terwijl de tijd eeuwig lijkt
Een pen is een beitel, elke steen een gevoel
En, één voor één, zal ik de woorden laten bloeden die ik niet kon uitspreken

En dansen zoals de Maan en de Zon dansen
Verborgen in onze woonkamer wanneer niemand ons ziet

Ik zou nooit moe worden van me te verstrikken in je haar
Van me te verliezen zonder na te denken over je lachen en je kussen
Ik zweer dat ik wil sterven als ik niet weer naast jou wakker word

En dansen zoals de Maan en de Zon dansen
Verborgen in onze woonkamer wanneer niemand ons ziet

En hoewel ik weet dat er geen droom is zonder einde, dat de zee aan de kust eindigt

Dat de bladeren sterven als er geen wind is om te omarmen
Dat als iemand niet wil, dit niet kan duren

Hier ben ik, schrijvend in een hoek
Met mijn ziel in mijn lied
Waarin ik alles uitstort wat niet is gebeurd
En het is dat ik altijd vergeet dat ik alleen jou heb gewild