Tristeza

Vraag ik je niet eens om voor altijd te blijven
Maar geef me een seconde bij me
Vraag ik je niet eens om voor altijd te blijven
Maar geef me een seconde bij me

Verdriet dat ik met me meedraag, draai ik op mijn huid
Als een schaduw
Verdriet, zie je wel dat ik niet verder kan aan jouw zijde
Dat ik je niet kan laten doorgaan met het vullen van mijn ruimte
Met zoveel verdriet
Verdriet, ik vraag je niet eens om voor altijd te blijven
Maar geef me een seconde bij me
Want van binnen doet het pijn en ik kan je niet meer horen
Verdriet

Verdriet dat mijn leven heeft geleid
Als een windvaan
Verdriet, er is geen erger doolhof voor deze gekte
Dan in stilte de weg te volgen die je zonder twijfel markeert
Volwassen verdriet
Verdriet, is het mogelijk dat ik je op een dag weer tegenkom
En dat ik weet een plek in mijn bed te laten
En dat je naakt bij me in slaap valt
Verdriet
Verdriet, ik vraag je niet eens om voor altijd te blijven
Maar geef me een seconde bij me
Want van binnen doet het pijn en ik kan je niet meer horen

Verdriet
Vraag ik je niet eens om voor altijd te blijven
Maar geef me een seconde bij me
Vraag ik je niet eens om voor altijd te blijven
Maar geef me een seconde bij me
Vraag ik je niet eens om voor altijd te blijven
Maar geef me een seconde bij me