Los Piconeros
Sara Montiel
De Piconeros
De maan is al ondergegaan
Maan, maan, zo mooi
En ze heeft haar raam geopend
De piconera, de piconera, schat
En de piconero
Gaat zingend de bergen in
Met de ster, met de ster
De dag komt eraan, de dag komt eraan, schat
De dag komt eraan, de dag komt eraan, schat
Die zijn gezicht verlicht met de olijfbomen
Die zijn gezicht verlicht met de olijfbomen
Oh, dat ze ja zegt
Oh, dat ze nee zegt
Omdat geen enkele haar heeft gewild
Wil ik haar wel
Mijn piconero, zoals de picón
Door jouw schuld, schat
Heb ik een zwart, zwart hart
Door jouw schuld, schat
Heb ik een zwart, zwart hart
Een zijden sjerp draagt mijn piconero
En een geborduurd marsellais
Van fluweel, van fluweel
Schat, en in de hoed
Een lint dat zegt
Voor jou, ik sterf, voor jou, ik sterf
De dag komt eraan, de dag komt eraan, schat
De dag komt eraan, de dag komt eraan, schat
Die zijn gezicht verlicht met de olijfbomen
Die zijn gezicht verlicht met de olijfbomen
Oh, dat ze ja zegt
Oh, dat ze nee zegt
Omdat geen enkele haar heeft gewild
Wil ik haar wel
Mijn piconero, zoals de picón
Door jouw schuld, schat
Heb ik een zwart, zwart hart
Door jouw schuld, schat
Heb ik een zwart, zwart hart