Así
Sandro
Zo
Zo, als een roos
Afgevoerd door de wind
Zo, als een blad
Droog door de zon
Zo, als iets terzijde wordt gegooid
Een oud papier
Zo heeft mijn ziel jouw beeld weggegooid
Zo, als de nacht vertrekt
Met de dag erbij
Zo, als een zeilboot
Ver weg naar open zee
Zo, als het water ontsnapt
Tussen de vingers
Zo liet ik je gaan zonder na te denken
Maar vandaag, nu ik zo alleen ben
En zo moe van het huilen
Wil ik weten of je zou willen terugkomen
Aan mijn zijde om elkaar weer lief te hebben
Misschien denk je
Dat ik niet meer van je wil
Die warmte die ik ooit van je vroeg
En die ik daarna verliet
Zo, zo
Maar vandaag, nu ik zo alleen ben
En zo moe van het huilen
Wil ik weten of je zou willen terugkomen
Aan mijn zijde om elkaar weer lief te hebben
Misschien denk je
Dat ik niet meer van je wil
Die warmte die ik ooit van je vroeg
En die ik daarna verliet
Zo, zo, zo