Hanadoki

onder de blauwe lucht, bloemen plukken, sterren vangen
stilletjes reikend, zal die hand geen weerstand bieden

met een schouder die de mouwen afschuift
komt de geur van de nacht ons tegemoet, zo mooi om te zien
als de wind ons omarmt, fluistert de bloesem
wanneer de beker gevuld is, is het hart dan niet moeilijk?

de lucht is blauwer dan ooit, met een zachte gloed
ik wil samen lopen, waar dan ook, op het dierenpad
is het niet eenzaam om alleen te zijn, zegt die geest
ik kijk niet om, ik laat het los
mijn lichaam wiegt in de bries

na de bloesemregen
komt de geur van de nacht ons tegemoet, zo stralend om te zien
daar is een plek die stilletjes zweeft, moeilijk te vergeten
met een gezicht dat de schaduw van de avond draagt, is het niet gewoon?

de lucht is blauwer dan ooit, met de schaduw van sterren
ik wil samen lopen, waar dan ook, op het dierenpad
ik richt mijn ogen op de plek, dromen en wensen
om samen te leven, dat is de waarde
van een vredige wereld

de lucht is blauwer dan ooit, met de schaduw van sterren
ik wil samen lopen, waar dan ook, op het dierenpad
ik richt mijn ogen op de plek, dromen en wensen
om samen te leven, dat is de waarde
van een vredige wereld