Hay Que Saber Ser

De verhaaltjes, bedekt met stof,
Rust vandaag in die kast.
Vandaag zijn het alleen maar tekeningen, en mijn helden
Zijn degenen die ik dagelijks kan bewonderen.

Ik zou willen weten of het vaak voorkomt
Dat iemand vecht voor de goedheid.
En altijd antwoordt, met een glimlach,
Als er een tegenslag opduikt.

Ik heb het genoegen mijn avonturen te delen
Met een krijger, die met haar hart,
Strijd levert. En in een gebaar van lof
Laat ik zien wat ik voel in de vorm van een lied.

Je moet weten hoe je een bloem moet zijn
Terwijl de sneden vliegen.
Een prinses zijn zonder een koning
Die je in zijn armen sluit.
Weten hoe je een engel moet zijn
In een permanente hel.
Ik hoop dat het leven
Me blijft voorstellen aan mensen
Met een minimaal niveau van jouw gevoeligheid.
Zodat ik kan geloven dat, zelfs vandaag,
Er eerlijkheid kan zijn.

Degenen die begrijpen waar ik het over heb
Weten dat dit wezen, met smaragdgroene ogen,
De capaciteit heeft om
Een parade van emoties op te wekken.

Want, ooit geloofde ze haar zon te hebben
En deze ging op zoek naar een andere liefde.
En haar ziel, ver van ijzig te lijken,
Dacht, bij gebrek aan dat licht:

"Waarom zou ik me zorgen maken om zijn afwezigheid?
Als die zon, net als ik, gevormd is uit onze liefde."
Ze sloot de deur met grote voorzichtigheid
En wacht op een andere ster om samen te smelten.

Je moet weten hoe je een bloem moet zijn
Terwijl de sneden vliegen.
Een prinses zijn zonder een koning
Die je in zijn armen sluit.
Weten hoe je een engel moet zijn
In een permanente hel.
Ik hoop dat het leven
Me blijft voorstellen aan mensen
Met een minimaal niveau van jouw gevoeligheid.
Zodat ik kan geloven dat, zelfs vandaag,
Er eerlijkheid kan zijn.