Cadena de Flores (Hana No Kusari) (Versión Latina)

De herinnering aan een afscheid
Verre dagen die voorbijgaan
Oude schilderijen op zolder
Die de tijd zal vinden

Aquarellen van vriendschap in rood en grijs
En daar zal ik zijn elke keer
Dat de liefde weerstaat bij het glimlachen

Van dat schilderij dat jij en ik maakten
Hart van een doek dat zijn kleur niet heeft verloren
Als jouw handen en de warmte
Samensmelten met mijn dromen vandaag
Waarom sterven?

Er is geen reden, er is geen waarom
Als sterven en liefhebben verstrengeld zijn
Draad van de liefde
Keten van bloemen

Ik zal huilen om jouw afscheid en de pijn zal lachen
Maar jou liefhebben in dit leven is weerstaan
Strijden, overwinnen de eeuwigheid
Alleen ik sta nog recht

De herinnering aan een afscheid
De dagen die voorbijgaan zonder het te willen
Als we iets te vertellen hebben
Woorden die gezegd moeten worden

Jouw blik die verdwijnt
Zo verspreid als de zee
En ondanks alles zal ik bij jou blijven
De harmonie verweven van deze liefde

Jij en ik, liedjes die uit het hart zullen ontspruiten
En het geluid van jouw stem
Zal eindelijk samen met de mijne zingen
En voor één keer

Als er een reden is, als er een waarom is
Dat sterven en liefhebben één mogen zijn
Bij het verenigen van de keten van bloemen

Stromen van passie zullen mijn zee vullen
En voor elke huid duizend tranen van liefde
En ik zing samen met jou
De eindeloze melodie

Als er een reden is, als er een waarom is
Dat sterven en liefhebben één mogen zijn
Draad van de liefde
Keten van bloemen

Ik zal huilen om jouw afscheid en de pijn zal lachen
En we zullen zijn als bloemblaadjes in bloei
Die drijven op de zee
En deze liefde zal verstrengelen
Eindelijk, jij en ik en ik in jou
Zal God niet breken, de ketens van een bloem