Nuevequince
Sabino
Negenvijftien
Zij stond met haar duim omhoog, vroeg of ik haar meenam
Op een drukke straat rond negen uur
Toen ik haar zag, voelde ik dat de wereld stil stond
Alles was in zachte kleuren, maar zij straalde
Tussen de auto's stopte ik even
Ze vroeg me om een richting
Ik zei: "Stap in...
Het kost me niets...
Ik ga die kant op"
Nou, dat was niet waar
Maar zij had het niet door
Ze wilde alles over zichzelf vertellen
Ik wilde zeggen dat ik in mijn leven nog nooit iemand zo mooi had gezien
Ik wilde haar vertellen dat ze in mijn dromen verschijnt
En dat ik haar soms kan voelen, maar dat ze vervaagt
Wat een geweldige geur komt er van haar lichaam af!
Haar aroma vult de lucht met de wind door het raam
Ze keek me aan, verlegen wendde ik mijn blik af
De tijd verstreek en ik kon niets zeggen
De tijd verstrijkt en je zegt niets
De tijd verstrijkt en je zegt niets
Een seconde gaat voorbij
Verandert in stof als het voorbijgaat
Met de snelheid
Leren loslaten
Nog maar vijftien minuten
Voel hoe de wind je elke ader, elke angst en elke twijfel bevrijdt
Zeg de waarheid
Dat er geen pad is
Dat dit het lot was en dat ze zo moesten ontmoeten
Met de snelheid (Mijn favoriete nummer klonk op de radio)
Zij zong mijn favoriete nummer
Blijkt dat het ook haar favoriete nummer was
Mijn zielsverwant is op bezoek in mijn leven
Hoe zeg ik haar dat ze er zo mooi uitziet?
Hoe zeg ik dat ik niet wil dat ze uitstapt?
Hoe zeg ik dat ik niet wil dat dit eindigt...
Deze vijftien minuten die deze prachtige reis duurden?
Ik sta op het punt om mijn impulsen te volgen
900 seconden dat ze hier zit
Ik sta op het punt, de hartslag te laten vervagen
Ik voel me niet zeker en kan niets zeggen
De tijd is om en je zegt niets
De tijd is om en je zegt niets
Een seconde gaat voorbij
Verandert in stof als het voorbijgaat
Met de snelheid
Leren loslaten
Nog maar vijftien minuten
Als ik eerder niet in geluk geloofde, kan ik nu beginnen te geloven als ik je zie
Als ik eerder niet in het lot geloofde, ben ik ervan overtuigd dat het ons samenbracht
Als ik eerder niet in geluk geloofde, kan ik nu beginnen te geloven als ik je zie
En hoewel ik wil, kan ik niets zeggen
En nu is het enige dat overblijft de seconde die voorbijgaat
Een seconde gaat voorbij
Verandert in stof als het voorbijgaat
Met de snelheid
Leren loslaten
De waarheid vinden
En het achterlaten
Een plek bouwen
Nog maar vijftien minuten
Nog maar vijftien minuten
Nog maar vijftien minuten