En Livstid i Krig

Ik kijk om me heen en zie mijn thuis verdwijnen
Mijn tijd daar voelt nu veel te kort

Nog maar een jongen, nauwelijks een man, toen de plicht me riep
Of ik mijn thuis ooit weer zie, dat weet ik niet

Tussen vrienden uit mijn dorp trok ik ten strijde
En de wereld brandde

Want de oorlog kan
Een man verwoesten

Ik geef mijn leven voor mijn vaderland
Maar wie mist me?

Dus zie me als die
Een echtgenoot, een vriend

Vader en zoon die nooit meer thuis komen
Maar wie rouwt om mij?

Ik ging ten strijde voor Zweden, gedoopt in bloed
Buiten wacht de dood, geen heldhaftigheid

In het veld waar vrienden vallen, klinkt er geen lied
Daagt ons lot uit, nog een keer

Ver van huis
Gedoopt en sterven in de strijd

En de wereld brandde

Want de oorlog kan
Een man verwoesten

Ik geef mijn leven voor mijn vaderland
Maar wie mist me?

Dus zie me als die
Een echtgenoot, een vriend

Vader en zoon die nooit meer thuis komen
Maar wie rouwt om mij?

En wanneer mijn tijd om is
Wie geeft er dan om?

Zij vechten door
Krijgt een soldaat een waardig einde?

Weinigen kunnen in slaap vallen
Verdwijnen

En nooit meer ontwaken

Want de oorlog kan
Een man verwoesten

Ik geef mijn leven voor mijn vaderland
Maar wie mist me?

Dus zie me als die
Een echtgenoot, een vriend

Vader en zoon die nooit meer thuis komen
Maar wie rouwt om mij?

Want de oorlog kan
Een man verwoesten

Ik geef mijn leven voor mijn vaderland
Maar wie mist me?

Dus zie me als die
Een echtgenoot, een vriend

Vader en zoon die nooit meer thuis komen
Maar wie rouwt om mij?