Luna Roja

We hebben onze wildste kant getemd
En onze dierlijke essentie is gedoofd
We hebben ons ontdaan
Van de puurheid van het verleden

Met idiote luxe, lege liefde
Rivieren van bloed in naam van God
Hongerige spelen
Altijd wint het geld en nooit de liefde

Je bent ingespoten met bloed, Rode maan als een sabelblad
Na de moord
Voelde ik me verloren tot ik ontdekte dat er geen einde is
Geen verhalen met een goed einde

Ik wacht niet meer op je. Het leven dat je kent is voorbij
Ik wil het niet meer. Ik ben op zoek naar mijn dierlijke kant

De onrust om te ontdekken wie we zijn is vernietigd
Er zijn mensen die in ons wezen valse behoeften laten groeien
Die ons nooit echt verzadigen
Als je het niet wilt zien, is het makkelijk om bedrogen te worden
Als je geen dorst meer hebt, laten ze je voor lucht betalen

Ik ren zonder te vluchten. Niemand achtervolgt me
Ik vlucht alleen voor mezelf, voor wie ik vroeger was
En in wie ik was herken ik mezelf niet meer
Ik zal mijn sporen van deze weg wissen

De stilte is een vijand geworden
Door idioten die maar blijven schreeuwen
Zonder te weten dat hun woorden redenen geven om hun god te haten

De ongefundeerde, zinloze waanbeelden
Die proberen te overtuigen van het hiernamaals
Zijn de eerlijkste getuigen van de zonde die ons kan veroordelen

En we hebben niet geleerd van het verleden dat het goede natuurlijk is
Dat het kunstmatige geluid van de hartslagen van de grote stad
De kanker is die in de schoonheid van deze zieke samenleving huist

Ik ren zonder te vluchten. Niemand achtervolgt me
Ik vlucht alleen voor mezelf, voor wie ik vroeger was
En in wie ik was herken ik mezelf niet meer
Ik zal mijn beesten loslaten om in vrede te zijn

Zoveel eenzaamheid tussen zoveel mensen
Angst voor de waarheid, angst voor het andere
Angst om alles te verliezen
Hoe kan je niet begrijpen dat zonder vrijheid je niets hebt

We hebben onze wildste kant getemd