Árboles En El Tejado

Daar waar de bomen op de daken te zien zijn
Waar de bergen de wolken omarmen
Het is altijd lente, kom de zon zoeken
Gewapend tot de tanden met mijn stem en mijn gitaar
Ga ik naar de aarde om me onder te dompelen in de sfeer
En hier is het altijd lente, kom en ik geef je warmte
Vandaag woon ik in mijn huisje tussen de bergen
Van veraf kan ik de zee zien
En hier is het altijd lente, kom en laat je meevoeren

De vochtigheid dringt door tot op je botten en de liefde van de mensen ook
Hier bestrijd je de kou met kussen, kussen doordrenkt met wijn

Kleurige huizen, geur van jasmijn, kom naar waar ik ben en ren binnen in mij
En nu ben ik altijd lente, kom en je wilt niet meer terug... Nee

De vochtigheid dringt door tot op je botten en de liefde van de mensen ook
Hier bestrijd je de kou met kussen, kussen doordrenkt met wijn
Kussen verstrengeld tussen gofio en palmhoning, kussen met fruitige wijn van chasna-bloem
Kussen die je laten glimlachen, kussen, aan de rand van de zee

Eeuwige lente maar in het hart
Eeuwige koude, het huilen van de katoenwolken
Die zich vastklampen aan jouw lucht, mijn Laguna
Onderworpen zwijgen van mijn stem op jouw stoepen
Die me zonder tegenspreken alles geven wat mijn ziel verlangt
En nu ontspringt uit die druppels die me kleden
Een sterke klimop die me verstrikt en me bindt aan deze plek

De muziek doordrenkt me als aprilregen
De straten overstroomd met talent
Van mensen die zich laten meevoeren
Liefhebbers van het leven, vrienden van de wind
Reizigers die geen klok of tijd begrijpen
Ze stoppen om me te horen zingen
Ik probeer me in te houden om niet slecht af te lopen
Maar het is moeilijk om het beest dat ik van binnen heb te bedwingen

De vochtigheid dringt door tot op je botten en de liefde van de mensen ook
Hier bestrijd je de kou met kussen, kussen doordrenkt met wijn
Kussen verstrengeld tussen gofio en palmhoning, kussen met fruitige wijn van chasna-bloem
Kussen die je laten glimlachen, kussen, aan de rand van de zee