Cambalache

Dat de wereld een rotzooi was en zal zijn
Dat weet ik al
In vijftienhonderd zes

En in tweeduizend ook
Er zijn altijd dieven geweest
Machiavellisten en oplichters
Blij en verbitterd
Waarden en nep
Maar de twintigste eeuw
Is een vertoning van brutale slechtheid
Niemand kan het ontkennen
We leven verstrikt in een rommelige dans
En in dezelfde modder
Iedereen zit te rommelen
Vandaag blijkt dat het hetzelfde is om rechtvaardig te zijn of verraderlijk
Onwetend, wijs, dief, genereus of oplichter
Alles is gelijk, niets is beter
Hetzelfde een ezel als een grote professor
Er zijn geen uitvallers of rangorde
De immorelen hebben ons gelijkgemaakt
Als iemand leeft in schijn
En een ander steelt uit ambitie
Maakt het niet uit of hij priester is
Matrasmaker, koning van stokken
Onbeschaamd of stuwadoor
Maar wat een gebrek aan respect
Wat een schending van de rede
Iedereen is een heer, iedereen is een dief
Gemengd met Stravinsky, gaat Don Bosco en Ladiñon
Don Chicho en Napoleon, Carrera en San Martín
Net als in de onbeschaamde etalage van de cambalaches
Is het leven vermengd
En gewond door een zwaard zonder heft
Zie de Bijbel huilen tegen een boiler
Twintigste eeuw, problematische en koortsachtige cambalache
Wie niet huilt, krijgt niets en wie niet steelt is een sukkel
Ga maar door, ga maar door
Want daar in de oven zullen we elkaar ontmoeten
Denk niet meer na, ga aan de kant zitten
Want het maakt niemand uit of je eerzaam geboren bent
Het is hetzelfde voor degene die dag en nacht werkt als een os
Als voor degene die van anderen leeft, degene die doodt
Degene die geneest of buiten de wet staat