Juan Pachanga
Rubén Blades
Juan Pachanga
O le le a la la la le
Het is vijf uur in de ochtend
En de dag breekt aan
Juan Pachanga verschijnt goed gekleed
Iedereen in de buurt ligt te rusten
En Juan Pachanga denkt in stilte na
Dat hoewel zijn leven feest en rum, nacht en dans is
Zijn plannen zijn vals net als die liefde die hem bedrogen heeft
En het zonlicht schijnt helder
En Juan Pachanga, broertje, lijdt in stilte
Gekleed in de laatste mode en met parfum
Met felgekleurde schoenen, goed gepoetst
Die hij op zijn pad tegenkomt, groeten hem
Hey man
Wat is Juan Pachanga gelukkig, dat zweren ze allemaal
Maar hij draagt in zijn ziel de pijn van een verraad
Die alleen verzacht wordt door drank, sigaren en de trom
En terwijl de mensen slapen verschijnt
Juan Pachanga met zijn verdriet, de dag breekt aan
Hoor me Juan Pachanga, vergeet haar
De dag breekt aan met de pijn
Hoor me Juan Pachanga, vergeet haar
Nee, nee, nee, nee, nee, de donkere meid houdt niet van je
Hoor me Juan Pachanga, vergeet haar
Kijk, het wordt al licht
Hoor me Juan Pachanga, vergeet haar
De liefde, liefde, liefde, sterft weg
Hoor me Juan Pachanga, vergeet haar
Vergeet haar, vergeet haar, vergeet haar, vergeet haar, vergeet haar
Vergeet haar, vergeet haar, vergeet haar, vergeet haar, vergeet haar
Hoor me Juan Pachanga, vergeet haar
Oh, word wakker en laat haar gaan
Hoor me Juan Pachanga, vergeet haar
Want ze heeft nooit van je gehouden
Hoor me Juan Pachanga, vergeet haar
Geef ook de vergeten tijd
Hoor me Juan Pachanga, vergeet haar
Laat de ruil en de leugen achter
Hoor me Juan Pachanga, vergeet haar
Want liefde vraag je niet.