Estampa

Draagt mijn entrailles de emotie
Die iemand in een ander leven voelde.
Reist op mijn instinct informatie
Vervuld van verhalen,
Die spreken over mijn voorouders.
De "clan de lara" in Afrika
Reist van Azië naar Europa en Amerika
Doorkruist een wereld in transitie,
Waar de toekomst in spiralen herboren wordt.
Het lied van Ethiopië en Mesopotamië
Communiceert zijn herinneringen van ziel naar ziel.

In de quena van de Inca's hoor ik Ierland,
En Iran, als ik doedelzakken uit Schotland hoor.
De aarde behoort niet tot één groep:
Ze is geschapen zodat we allemaal kunnen rondwandelen.

Laten we terugvinden wat eens elke ziel wist,
Door de stap te zetten die de eerste ziel nam met geloof.

Herhaalt in mijn ziel de illusie
Die anderen naar andere wegen riep,
En hoewel ik anders ben, blijf ik hetzelfde:
Een andere schaduw die naar de horizon gaat.
A,t,g,c, universeel: originele voorouder.
Kopieer de afdruk in mijn binnenste,
Die het wezen identificeert waaruit het leven ontsprong.

Refrein: we zullen je niet vergeten! nooit vergeten!
Nooit vergeten! we zullen je niet vergeten!

Aan alle feestgangers, om te vieren

De tijden die zijn gegaan, om nooit te vergeten!
Zondagen in de buurten, de straat met zijn geur,
De hoek, de buurt, onze eerste liefde,
De goede rumba, goed, in de binnenplaatsen,
"Heet hand" anteros, met brug op de timbales,
Rumbelend vanuit de lucht!
Hé!, San Felipe, Chorrillo,
Carrasquilla, Llore Torres!
Roberto Rodríguez leeft!
Aan mijn vriend Luis Santiago,
En aan Venezuela, aan alle mensen van "La Guaira",
"Alianza Lima", en "El Callao",
Altijd vibrerend in de herinnering.