Las Calles

De straten van onze wijken nemen nooit gevangenen
breken degene die niet weerstaan, of ze nu lokaal zijn of vreemden
oh, geduld bestaat niet met wie vervelend is
elke slachtoffer is schuldig, als ze vallen door een verrader.

Wat is er gebeurd met die stoere types die opschepten met hun leven
eindigden in dishonor, de eer van onze hoek
zelfs de bijnaam overleeft niet op de avenue
de hebben ze de tanden, de ketting en de leontine afgenomen.

Dit zijn hoofdstukken van straten die met de jaren komen
geschreven in een taal die vreemden niet begrijpen
we zijn geboren uit veel moeders, maar hier zijn er alleen broeders
op mijn straateeeeeeee…
het leven en de dood dansen met een biertje in de hand.

Ik kom hier vandaan, van de overlevenden
ik kom hier vandaan…
ik ben dat kleine, mooie, gezegende hoekje van degenen die nooit zijn weggegaan
ik kom van degenen die overleefden
van degenen die de tegenslagen trotseerden
met zoveel wonden en klappen, en niet opgaven
ik kom van degenen die overleefden
wit rijst etend met bonen
op een diep en breed bord met een lepel en een mooi gebakken ei
ik kom van degenen die overleefden
zieltjes van een poëet, omhelzingen van geliefden, straten benen en ijzige luxe
ik kom van degenen die overleefden
met heel mijn hart ben ik van Panama naar Colón gelopen met Maelo
aankomen in Portobelo en de Nazareno groeten.

Ik kom van degenen die overleefden
ik ben de zoon van Anolan en te voet zonder auto
ik overleefde de dag, ik overleefde de nacht.

Ik kom hier vandaan, van degenen die overleefden
ik kom van daar, ik kom van daar, je weet dat het zo is.

Tekst door: Alberto Martinez (Panamees)