Torto Arado (part. Liniker e Luedji Luna)

Ver weg het gekakel, samen met de stem van mijn oma
Die zoveel goed verborgen hield, onder de
Bed het haar
En ons verleden zag ik, in haar koffer het stof
En het licht van een koud mes, bijna om mijn ogen te verblinden

Reflecteerde, mijn zus
Wilde haar smaak voelen
Bibiana en belonisia lieten onze oma inzakken
Ze zei: Ik trek je tong eruit, niet wetende dat de tong in mijn hand zat

Ik moest haar mond zijn, haar wil, haar spraak
Zelfs als ik zwijg, vertelde ze me alles door de blik
Mijn bloed, mijn zus
Maar voor ons, zoals wij, mijn vader
Leerde me
Aarde hier heeft alleen waarde als er gewerkt wordt
En voor de eigenaar van deze aarde, streng, leerde hij me
Mensen hier hebben geen waarde, alleen werk

Misschien alleen een huis van klei, van baksteen niet te denken
Maar streng accepteerde niet, en droomde van een plek
Waar zelfs een school was, waar we gingen studeren
Waar het volk eigenaar was, zelfs van hun eigen huis
Ver weg van zwart water

Als het regent, mijn vader, ga je
Geen kou voelen en nat worden
Onder de aarde, hoe gaat het met streng?
Vroeg Ana

Maar huil niet, mijn moeder
Want ik zal voor je zorgen, troostte Inácio
En ik, al gehard, die alles heb gezien
Maar ik kan me niet aanpassen, ik smolt in de regen

Om je mond binnen te dringen
En je bloed te dragen
Nadat de zon ondergaat
Zal ik een lichaam berijden
Keer terug om de graf te graven
Gebruik opnieuw het mes

Mijn paard is al dood
En mijn naam is vergeten
En ik die alles heb gezien
Maar ik kan me niet aanpassen
Aan het zien van dode dromen

Deze keer niet
Deze keer niet
Deze keer niet
Deze keer niet