La Guirnalda
Rocío Durcal
De Guirnalda
Zittend op het zand van het strand, kijkend naar de zee
Een knappe man
Kwam peddelend in een boot
Die naar mij toe kwam
Hij keek naar me, glimlachte
En ik, flirterig kijkend
Deed alsof ik hem niet zag
Hij zei hallo, waarom zo alleen?
In die tijd was ik erg teleurgesteld in de liefde
Ik vertelde hem mijn hele verhaal, over mijn hel en mijn glorie
De ervaring van een poging tot een verleden dat ik slecht leefde
Naast een liefde die me mijn geluk liet zien
Hij wilde me de dood brengen en daarom ben ik gevlucht
En ik vond die heldergroene ogen
Als de zeeën, als de meren
En ik bewonderde zijn mond die geen leugens sprak
Het nieuwe verhaal, werd vandaag geschreven
Een mooie idylle werd net geboren
Hij maakte een guirnalda
Van puur bougainvillea
Hij zette het op mijn voorhoofd
Ik voelde me goddelijk
Hij maakte me tot zijn koningin
En nam me mee in zijn boot
En we zagen in de verte
De haven van Vallarta
We hoorden van de golven een zoete en zachte zang
En zagen de meeuwen
Mijn favoriete vogels vliegen
En op het ritme van de boot
Gaf ik me over in zijn armen
En verloor me in de groene, blik van zijn grote ogen
We zagen de zon ondergaan
We zagen het donker worden
En van het ene op het andere moment
Verscheen de ster
We keken elkaar in stilte aan
We deden drie wensen
Twee werden vervuld en de andere nog niet
Vandaag is mijn wens
Te zijn in die boot
Weer in het Eden
Van de haven van Vallarta
Vandaag is mijn wens
Te zijn in die boot
Weer in het Eden
Van de haven van Vallarta