Liar Mask

Als een mond die zich sluit, zo wankel
Zakt het in de dageraad

Met een gemaakt gezicht kom ik dichterbij
Laat ik de dingen waarin ik geloof in de duisternis vallen
Als een prooi verstrikt in een draad
Kijk ik enkel omhoog naar de lucht

De herhaalde tragedie, jij lacht met een verborgen gezicht
Trek je zwaard om niets meer te verliezen

Laat je begraven in de duisternis, met een vuile glimlach
De woede zonder uitweg, laat los
Hoeveel bloed en tranen moet ik laten vloeien
Om te bidden en te snijden
Vandaag weer in het rood gekleurd

De vluchtige stem van een ziel die vergaat
Brandt zich in mijn oren en knaagt aan me
De kracht die zich verzet tegen de vervormde liefde
Verbergt de zwakte van een waarachtig gezicht

De zwarte regen valt, ik sta alleen en mijn wangen zijn nat
Trek de trekker zodat er niets meer van me afgenomen kan worden

Schreeuw naar de lucht, de stem van je hart
Laat de licht zonder verwarring los
Hoeveel levens heb ik bespot?
Met een wens vol schoten
Vandaag weer in het rood gekleurd

Onder de lucht die is bedekt met leugens
Is dit leven in de zee gevallen
Hoe wanhopig ik ook worstel
In de zachte wereld die buiten bereik is
Met gif, maak ik het gif ongedaan
Leugenmasker

Verlies jezelf in genot, blijf drijven in de draaiende molen
Zodat er niets meer kan bewegen
Het leven, dat is de schaduw die ik schiet

Laat je begraven in de duisternis, met een vuile glimlach
De woede zonder uitweg, laat los
Als ik het doolhof van verdriet kan ontsnappen
Neem het aan tot de beloning

Zoveel keer, in de lucht gegraveerd, de moedige beweging
Hoop, licht in mijn borst, laat los
Hoeveel bloed en tranen moet ik laten vloeien
Om te bidden en te snijden
Vandaag weer in het rood gekleurd