C.X.T (Club Xavalas Tristes)

Ik ben zo, zo bang dat de nummers nergens aankomen
Dat ik op een dag niet meer begrijp waarom ik hier ben
En niet meer kan luisteren

Er zijn zoveel dingen, ik stap in de bus
Vergeet dat er mensen zijn, getinte ramen
Ik glimlach naar mijn eigen reflectie, voel me als Tarzan

Vandaag herinnerde ik me de dag dat iemand zei
Je weet het niet, je kunt de tafel van negen niet
Als je het niet leert, ga je falen

Ik weet nog steeds niet hoeveel negen keer acht is
Lieve juf, het spijt me, ik ben al volwassen
Maar in ieder geval heeft God me leren rijmen

Ik weet niet meer waar ik heen ga, ik heb een grote club opgericht
Die Xavalas Tristes heet
En het zit vol met Paulas en Laias en Annas
En teefjes en keizerinnen

Ik heb een app die mijn menstruatiecycli berekent
Mijn lachen, mijn huilen, mijn 'ik kan het niet meer'
Mijn 'ik ben een loser', mijn 'ik ben een crack'

Ik heb een litteken op mijn buik van toen ze eindelijk mijn baby haalden
Honderd uur bevalling
En er zijn dagen dat ik nog steeds moet oppassen om niet te huilen

Ik heb een vage herinnering aan mijn eerste vriendje
En ik ben jaloers op het verleden, de eerste keren
Zijn altijd perfect als je terugkijkt

Ik leef in angst voor het moment dat dit allemaal ontploft
En mijn wereld versnelt naar tweehonderd per uur
En ik de zin niet meer vind en me wil laten crashen

Ik weet niet meer waar ik heen ga, ik heb een grote club opgericht
Die Xavalas Tristes heet
En het zit vol met Paulas en Laias en Annas
En teefjes en keizerinnen

Ik weet niet meer waar ik heen ga, ik heb een grote club opgericht
Die Xavalas Tristes heet
En het zit vol met Paulas en Laias en Annas
En teefjes en keizerinnen