Vereda Tropical

Ik loop over het tropische pad
de nacht vol stilte
met zijn geur van vocht.

In de bries die van de zee komt
hoor je het gefluister van een lied
dat spreekt van liefde en genade.

Met haar ging ik nacht na nacht naar de zee,
om haar frisse lippen van liefde te kussen.
En ze zwoer me meer en meer te willen
en nooit te vergeten
die nachten aan de zee.

Vandaag blijft er alleen nog herinnering,
mijn ogen sterven van het huilen,
mijn ziel sterft van het wachten.

Waarom ging ze weg?
Jij liet haar gaan
het tropische pad.

Laat haar terugkomen (laat haar terugkomen), naar mij,
ik wil haar lippen weer kussen, aan de zee.

Tropische pad,
tropische pad, tropisch, tropisch.