Door
Rie Takahashi
Deur
Koud en droog waait de wind
Zilverachtig en fijn
Verweven met herinneringen
Van ooit, zo ver weg
De weg die voor me ligt is lang
De reis is vol hobbels
Toch dooft het vuur in mijn hart niet
Zeker, ik heb het vastgehouden
De band die we hebben
Verandert in moed
Kom op
Laten we de deur openen
Laten we de toekomst schetsen
Wat voor lot ons ook wacht
Die belofte van toen, stevig in mijn hand
Laten we nu de stap naar morgen zetten
Lang was ik gevangen in het verleden
De deur bleef vastzitten
En verhinderde me om te openen
Toch, tot nu toe
De ontmoetingen die ik heb gehad
De woorden die ik kreeg, leerden me
Als ik niet opgeef
Zal de hoop
Nooit zomaar verdwijnen
Kom op
Laten we de deur openen
Laten we het licht grijpen
Met een sterke geest die nooit breekt
Wat het verleden ook is, ik neem het aan
En blijf alleen naar jou kijken
Wat er ook gebeurt
Zal ik geloven in wat ik kan
Zodat ik het zeker
Met mijn eigen handen kan vinden
Ook al waait de wind tegen
Ook al valt de sneeuw
Met opgeheven borst, als een bloeiende bloem
Zodat ik altijd sterk kan leven
Dus
Laten we de deur openen
Laten we de toekomst schetsen
Wat voor lot ons ook wacht
Met onveranderlijke gevoelens in mijn hart
Laten we nu de stap naar morgen zetten