La Sombra

Het donkerste moment van de nacht is net voor de dageraad
De vogeltjes gaan beginnen te zingen
Ik denk dat het tijd is om te vergeten
Onze grafsteen nog niet gegraven

Oh! Jij bent mijn schaduw en ik bied je onderdak
Ik ga je omarmen alsof je mijn kind bent
En ook al komt de zon op, je zult er altijd zijn
Want jij bent mijn hemel en mijn kruis

Leren om alle klappen te ontvangen
Met hetzelfde gevoel als wanneer je je armen uitstrekt
Het is moeilijk om een schoon geweten te houden
Ik raak gewend aan het wassen met emmers

Kinderen spelen aan de oever en bouwen hun kastelen
Ze krijgen zand in hun zakken
Dan worden ze volwassenen met hun angsten
Schietend naar het lot en de hulzen oprapend

Hé! Kruimels achterlatend om niet te verdwalen
Vragen afschaffend die niet beantwoord kunnen worden
Doen alsof alles goed is
Op een dag kijken ze in de spiegel en kunnen ze zichzelf niet herkennen

Onze schaduw voeden
Met al het afval dat we onder het tapijt verstoppen
Met alle vooroordelen die de naamgever projecteert
Wanneer de zon opkomt, is zijn vorm het grootst: De Schaduw

De Schaduw laat je alleen als je in het donker bent
Om haar recht in de ogen te kijken, moet je het licht achterlaten
De vruchten vallen van de boom als ze rijp zijn
Onze schaduw moet gedeeld worden met de anderen

En wanneer je accepteert wat je ontkent, zal het je transformeren
Als we samen zijn, zal onze schaduw verdeeld worden
Elk voorval verbergt iets dat we moeten leren
En als we niets geleerd hebben, zal het zich herhalen

Onze levens betalen met omhelzingen
Onze zielen in stukken breken
Leven in de gevangenis van onze ego's
Of onze angsten onder ogen zien en de afwijzingen accepteren

Zoekend in de hoeken van ons geweten
Onze onschuld beschermen is als een talisman
Om weer in contact te komen met onze essentie
Er is geen schaduw als we transparant zijn, als glas

Jij bent mijn duisternis
Ik zal je omarmen
Jij bent mijn pijn
Ik zal je omarmen

Jij bent mijn duisternis
Ik zal je omarmen
Jij bent mijn pijn
Ik zal je omarmen