La Voix Du Silence
Richard Anthony
De Stem van de Stilte
Vroeger wist ik het niet
Dat er woorden zijn die je niet hoort
Maar op een avond kwam er een schaduw
Die me zei: "Luister wat beter
Een stem spreekt tot je met onbekende woorden
Hoor je
De stem van de stilte?"
Ik ben gaan wandelen
De populieren bogen zich
Om me verhalen te vertellen
Die alleen zij wisten
En de wind en de zee
Spraken zachtjes met me
Ik hoorde
De stem van de stilte
En sindsdien heb ik mensen gezien
Die woorden in de lucht gooien
En die praten zonder te zeggen
Die horen zonder te luisteren
Met bekende liederen die ze aanbieden
Die nooit door een stem zijn herhaald
En hun geschreeuw
Bedekt de stem van de stilte
De mensen zien de bloemen niet meer
Ze hebben rimpels in hun hart gekregen
Ze hopen met lawaai
De leegte van hun leven te vullen
En zelfs in de toon, zonder geluid
In druppels van dauw
Verstikt
Verstikt als de stem van de stilte
Jij slaapt naast me
En ik durf niet te praten
Uit angst dat mijn woorden zich vermengen
Met het lawaai dat de wereld maakt
Maar ik hou zoveel van je
Dat je op een dag eindelijk zult begrijpen
Dat je me zult horen
De woorden van de stilte zeggen
