Corazón a La Deriva

Ik ben in het leven alleen en zonder troost
Als een kanoër zonder kanaal en peddel
Voor die ondankbare die gisteren om me lachte
Van gelukkig zijn heb ik de hoop verloren
Ik voel nog steeds mijn hart slecht gewond
Alsof het doorboord is met een lans
Ik wil haar voor altijd uit mijn ziel trekken
Maar ik kan het niet en dat breekt me

Hartje, klein hartje dat zo zachtjes klopt
Houd vol, mijn vriend, houd vol, je moet weerstaan
Ga niet dood, de slechte tijden gaan voorbij
Ik weet dat je nog van haar houdt en dat begrijp ik
Ondanks de afstand, maar je moet leren
Dat als een hart valt, er een ander opstaat

Wat zijn de klappen van het gevoel hard
Wanneer je met een puur en eerlijk hart houdt
Ik heb geleden, maar niet op deze manier
En als ik aan haar denk, voel ik een knoop in mijn keel
Het heeft me veel gekost om me erbij neer te leggen
Als ik het probeer, voelt mijn borst benauwd
Maar deze keer ben ik er zeker van dat ik haar vergeet
Voortaan zal ik er geen belang meer aan hechten

Ga niet meer op drift, hart dat me leven geeft
Heb een beetje vertrouwen, ik weet dat je dapper bent
En bovendien weerbaar in al je avonturen
Laten we de wond genezen die haar vertrek ons heeft gegeven met
Drankjes van witte rum, laat je niet vastklampen aan haar liefde
Want ook een hart raakt moe van al dat lijden.