Bella Sin Alma

En nu ga zitten, op deze stoel
Deze keer luister naar me, zonder me te onderbreken
Het is al zo lang geleden dat ik het je wil zeggen

Samen met jou leven, is al nutteloos
Alles zonder vreugde, zonder een traan
Niets om je te zeggen, zelfs niet in de toekomst

In jouw val ben ik ook gevallen
De volgende minnaar, heeft mijn plek

Arme sukkel, wat een medelijden heb ik
Wanneer hij je liefde geeft, vraagt hij om meer en meer
Je geeft het hem, waarom doe je dat?

Hoe je het verbergt, het is zo gemakkelijk voor je
En nu weet ik wie je bent, en ik lijd niet meer
En als je niets gelooft, zal ik het je bewijzen
En deze keer, zul je het onthouden

Nu kleed je uit, zoals je al weet
Vergeet het niet, het maakt me niet uit om jou
Jij zult me verlangen, mooi zonder ziel