Ojalá
Ricardo Montaner
Hopelijk
Losse bladeren
hopelijk kom je hier terug
Sepia bladeren
een oud boek
Briefpapier
dat me doet huilen
Ik vervaagde
vol met kou
Droge bladeren
gelaten jouw sporen in mij
Dode bladeren
in jouw schrift
deze die je liet
naast de deur
Hoe kon je vergeten
vergeten me te vergeten....
Hopelijk herinner je me
hopelijk
gelukkig af en toe
hopelijk
In jouw eeuwige vergeten...
Zeg me of die bladeren
waar je overheen loopt zoals met mij
Zeg me of deze tranen
die de hele zee overspoelen
voldoende zijn...
af en toe, hopelijk
Hopelijk in jouw vergeten
denk je af en toe aan mij...
ja...