Debo cambiar de amor
Ricardo Montaner
Ik moet van liefde veranderen
Als ik me voorstel hoe de harmonie is,
moet ik aan jou denken.
Als ik me terugtrek in een ander gezelschap,
zoek ik toevlucht bij jou.
Er zijn geen normale mannen,
die meer kunnen geven.
Ik voel woede en ben bang om te denken
waarheen, waarheen,
kan ik deze keer gaan.
Mijn huis verveelt me,
het leven gaat voorbij,
ik reis in de auto
aar plekken die ik niet ken.
Er zijn geen manen of zonnen,
geen dromen, geen kleuren,
alleen de herinnering,
ván een kus de eerste keer.
Er zijn geen normale mannen,
die meer kunnen geven.
Ik voel woede en ben bang om te denken.
Waarheen, waarheen,
kan ik deze keer gaan.
Op een dag zal een ster,
mij verlichten.
Ik kijk in de spiegel, neem nog een koffie,
de piano klinkt niet
ik kijk weer naar mezelf en beken:
Ik moet vandaag voor het eerst van liefde veranderen.
Ik zie zoveel mensen dichtbij,
iedereen met zijn eigen.
In de diepte van de nacht alleen,
ben ik gaan wandelen.