Para Llorar

Ik dacht dat huilen heel makkelijk was,
dat het genoeg was om te dwalen
door de eenzaamheid en de angst, zo te lijden
en jou naast me te denken, dat dacht ik.

Ik dacht dat de liefde een maan was,
dat huilen noodzakelijk was,
dat we het samen moesten doen,
nooit had ik me voorgesteld alleen in tranen te breken.

Om te huilen heb ik je vreugde nodig,
om te huilen wil ik hier je gezelschap.
Om te huilen heb ik je warmte nodig,
en zelfs de kou van je voeten als het net heeft geregend.
Ik vraag je alsjeblieft.

Om te huilen heb ik je vreugde nodig,
om te huilen wil ik hier je gezelschap.
Om te huilen heb ik je warmte nodig,
en zelfs de kou van je voeten als het net heeft geregend.
Ik vraag je alsjeblieft, kom terug.

Ik dacht dat onze tranen en onze lach
zouden sterven in mijn shirt en in jouw katoenen badjas
en dat de traan een race speelde tegen de streling.

Om te huilen heb ik je vreugde nodig,
om te huilen wil ik hier je gezelschap.
Om te huilen heb ik je warmte nodig,
en zelfs de kou van je voeten als het net heeft geregend.
Ik vraag je alsjeblieft.

Om te huilen heb ik je vreugde nodig,
om te huilen wil ik hier je gezelschap.
Om te huilen heb ik je warmte nodig,
en zelfs de kou van je voeten als het net heeft geregend.
Ik vraag je alsjeblieft, kom terug oooooooo.

En zelfs de kou van je voeten als het net heeft geregend.
Ik vraag je alsjeblieft om me een traan te lenen,
kom terug, kom terug...