Mirage

Het is druk op de straat, het leven komt op gang
Lichaam en geest raken in de war
Dwaal door de Atlantische schaduw
Veranderend in een droom, niemand weet waar het eindigt

Yo, hallo. Solo, hallo
Twee mensen die zich eenzaam voelen, hetzelfde
Yo, hallo. Solo, hallo
Hoe meer ik lijd, hoe scherper mijn bewustzijn

De sterrenhemel is een illusie, zo koud
De sterren vallen als een mirage

Diep in de diepte, lok ik je uit
Een zinkend schip in mijn armen
Komt weer boven, nog een keer

Er is iets anders aan de mandarijn

De zinkende stad in mijn armen
Komt weer boven, ja

De geschiedenis die op die dag werd achtergelaten
Is stil blijven staan zonder schrijver
Een schip zonder bestemming
Kan nergens heen en vergaat langzaam

Als ik nu mijn adem inhoud, dan is er niets
Wat me kan afnemen, ik vergaas tot stof
Ah, ik heb geen reden meer
En keer niet terug naar het station van samenkomst

De sterrenhemel is een illusie, zo koud
De sterren vallen als een mirage

Diep in de diepte, lok ik je uit
Een zinkend schip in mijn armen
Komt weer boven, nog een keer

Er is iets anders aan de mandarijn

De zinkende stad in mijn armen
Komt weer boven, ja

Verlies het gevoel dat oplost in de golven
Verlies deze stem die vervaagt en vergeet
Alles verdwijnt, wat overblijft is
Een verwelkte bloem die als spijt bloeit

Als ik roep, weet niemand het
Verzwelg me maar zo

Reflecteer, mirage
Ik heb niets meer nodig, ik wil niets meer

Diep in de diepte, lok ik je uit
Een zinkend schip, mijn bewustzijn
Verbergt zich in een blauwe mist

De zinkende laatste golf
Keert nooit meer terug