Adieu, Notre Petite Table
Renée Fleming
Vaarwel, Onze Kleine Tafel
Laten we gaan! Het moet voor hem
Mijn arme ridder!
Ja, hij is degene van wie ik hou!
En toch twijfel ik vandaag
Nee, nee!... Ik ben niet meer waardig voor hem!
Ik hoor die stem die me trekt
Tegen mijn wil in
Manon, Manon, jij zult koningin zijn
Koningin... Door de schoonheid!
Ik ben slechts zwakte en kwetsbaarheid
Ah! Ondanks mezelf voel ik mijn tranen stromen
Voor deze vervaagde dromen
Zal de toekomst de charmes hebben
Van die mooie dagen die al voorbij zijn?
Langzaam is ze dichterbij de volledig gedekte tafel gekomen
Vaarwel, onze kleine tafel
Die ons zo vaak samenbrengt!
Vaarwel, vaarwel, onze kleine tafel
Zo groot voor ons echter!
We passen, het is onvoorstelbaar
Zo weinig ruimte... Als we ons samenknijpen
Vaarwel, onze kleine tafel!
Eenzelfde glas was het onze
Ieder van ons, als hij dronk
Zocht de lippen van de ander
Ah! Arme vriend, hoe hield hij van me!
Vaarwel, onze kleine tafel, vaarwel!
Hoorend Des Grieux
Het is hij!
