Ay Dolores

Het is kwart voor tien op de klok
De nacht opent haar deur in je hoofd.
Op de tv een soap, het eten in de kamer
Wachtend op een glimlach, een ik hou van je, een aanraking.

De sleutels maken je kamer grijs
Binnenkomend met de haat in hun ogen.
Je hebt zijn warmte niet meer, de alcohol is zijn smaak
Beginnend met verwijten, de beledigingen, de minachting.

En nu heb je niets meer te zeggen
Ik weet niet meer of ik een vrouw ben of een stuk stront.
Verzonken in de waanzin, beroofd van moed
Slachtoffer van zijn angst, van falen, van zijn jaloezie.

Ay! Dolores, de klappen op je rug
De marteling in je hoofd.
Ay! Dolores, met de stilte van de samenleving.

Maandag, dinsdag, woensdag, en weer opnieuw
Het leven glipt je tussen de vingers door.
Verzonken in wat weet ik veel, verwoest op de bank
Met een opgezwollen gezicht door meer dan alleen verdriet.

Maar het is tijd dat alles goedkomt
Vliegen zonder vleugels, voelen dat je vrij bent.
Dromen van de prins op het witte paard, genieten van wie je bent
De ketens breken waarmee de samenleving je vasthoudt.

Eindelijk is dit verhaal voorbij
Dolores heeft haar naam veranderd in vrijheid.
Wegrennend van de klootzak die je leven verwoestte
Want het leven is slechts een verhaal dat je in het moment moet leven.

Ay! Dolores, de klappen op je rug
De marteling in je hoofd.
Ay! Dolores, met de stilte van de samenleving.