Ella No Cree En El Amor

Zij leeft alleen en leeg, haar kussen is haar maatje
Een slecht herinnering achtervolgt haar en laat haar huilen
Ze voelt zich verdrietig, lacht niet meer, en vertrouwt op niets
Gevangen in haar verleden dat ze niet kan vergeten

Zij gelooft niet meer in de liefde, zij wil niet meer lijden
In haar hart draagt ze verborgen, diep begraven
Een doorn die haar pijn doet, zij kan de pijn niet meer aan
Zij weet niet meer hoe te lachen omdat iemand haar ster heeft gestolen
En ze kan die nog steeds niet terugkrijgen

Dit is het verhaal dat twee vrouwen verbindt
Ik begin met de eerste, Estefani Pérez
Blauwe ogen, kort haar, geverfd in blond
Ze heeft met honderd mannen gedate, maar geen van hen was haar vriend
Want zij leeft van een oude professie
Waar geld het lichaam koopt, maar nooit het hart
Zij gelooft niet in de liefde, wil niet verliefd worden
Omdat ze bang is om weer teleurgesteld te worden
Want de eerste man die zei dat hij van haar hield
Was een superheld die ze als kind bewonderde
Dezelfde lafaard die haar misbruikte
En haar pijn deed als mama er niet was
Van haar kindertijd tot de adolescentie
Papito zorgde ervoor dat hij haar onschuld stal
Hij nam haar ster weg waarvoor haar ziel huilt
En nu

Zij gelooft niet meer in de liefde, zij wil niet meer lijden
In haar hart draagt ze verborgen, diep begraven
Een doorn die haar pijn doet, zij kan de pijn niet meer aan
Zij weet niet meer hoe te lachen omdat iemand haar ster heeft gestolen
En ze kan die nog steeds niet terugkrijgen

Ana María is 45 jaar oud
Er is geen vreugde in haar, de eenzaamheid is haar gezelschap
Ze is niet meer die jonge vrouw met een onschuldige blik
Ze is veranderd sinds ze slachtoffer werd van kwaad
Haar hart is gewond en vol haat
Omdat haar leven meer meesleept dan een treurig verhaal
Te beginnen met dat trieste moment dat ze meemaakte
Toen haar beste vriendin met haar verloofde wegliep
Twee jaar later valt Ana weer voor iemand
Carlos Pérez, met wie ze wel kon trouwen
Ze voelde zich de gelukkigste vrouw ter wereld
En uit dat huwelijk werd Estefani Pérez geboren
Maar jaren later komt de trieste situatie
Waarin ze haar man betrapt tijdens een verkrachting
Ze zei niets, nam alleen een beslissing
Waarvoor ze een lange tijd in de gevangenis zit

En nu
Zij leeft alleen en leeg, haar kussen is haar maatje
Een slecht herinnering achtervolgt haar en laat haar huilen
Ze voelt zich verdrietig, lacht niet meer, en vertrouwt op niets
Gevangen in haar verleden dat ze niet kan vergeten

Zij gelooft niet meer in de liefde, zij wil niet meer lijden
In haar hart draagt ze verborgen, diep begraven
Een doorn die haar pijn doet, zij kan de pijn niet meer aan
Zij weet niet meer hoe te lachen omdat iemand haar ster heeft gestolen
En ze kan die nog steeds niet terugkrijgen

Door de toename van het kwaad, zal de liefde van velen afkoelen
Daarom moeten we naar de hemel kijken
En onze blik richten op een bovennatuurlijke liefde
Een liefde die alles begrip overstijgt
De enige liefde die onze wonden kan genezen
En ons het vertrouwen kan teruggeven om weer lief te hebben