Derroche

De opwindende klok stilstaand
De telefoon is losgekoppeld
Op een tafel twee glazen wijn
En de nacht ging te ver

Een roze licht om te verbeelden
We begonnen de wijn te proeven
Met een blik zeiden we alles
En de nacht ging te ver

Als ik alles kon tellen wat ik voelde
Was er geen plek die niet van jou was

Kussen, tederheid, wat een verspilling van liefde, wat een gekte
Kussen, tederheid, wat een verspilling van liefde, wat een gekte

Laat deze nacht en deze aprilmaan niet eindigen
Om de hemel binnen te gaan, hoef je niet te sterven

Kussen, tederheid, wat een verspilling van liefde, wat een gekte
Kussen, tederheid, wat een verspilling van liefde, wat een gekte

We leken twee irrationele mensen die morgen zouden sterven
We verspilden, het maakte niet uit
De reserves van de bronnen
We leken twee irrationele mensen die morgen zouden sterven
Als ik alles kon tellen wat ik voelde
Was er geen plek die niet van jou was

Kussen, tederheid, wat een verspilling van liefde, wat een gekte
Kussen, tederheid, wat een verspilling van liefde, wat een gekte

Kussen, tederheid, wat een verspilling van liefde, wat een gekte
Een kus van liefde, een kus van kokos
Een kus vol smaak
¡Raulin! Ja, ja
¡Voor de duidelijkheid!
Een kus van liefde, wat een gekte
Wat een manier van liefhebben, wat een tederheid
Een kus voor jou, een kus voor mij