Dando y Perdiendo

Dit is de remix
(Ja, Hé) Rapsusklei Jij!
Het is Canserbero (Voor de wereld)
Ik heb zoveel te zeggen dat ik al aan het stikken ben
Deze nummers ontstaan wanneer echte gevoelens naar boven komen
Ik verlang naar jouw liefde en ik ben wanhopig, ik heb zo lang gewacht op jouw lippen
Een 'ik hou van je', dat

[Canserbero]
Ik zou de treurigste verzen kunnen schrijven
Deze nacht met mijn pen
Zoals die grote dichter zei
Ik nodig je uit om te dansen, mevrouw eenzaamheid, op deze planeet
En sorry als ik je aanraak, maar dit hart knijpt me
Dit is geen ander nummer van een gebroken hart
Dit is een getuigenis
Van hoe een gigantische liefde naar de hel ging
Het is duidelijk dat ik van haar hou en dat zij van mij houdt, dat is duidelijk
Maar omdat we niet samen kunnen zijn, haten we elkaar, we haten elkaar
Ik rook jouw lichaam toen ik naar je foto's keek
Ik hoorde jouw stem toen ik las wat je me schreef
Ik reisde in de tijd toen ik die nummers hoorde
Die we draaiden toen ik me in jouw huid kleedde
En excuseer me voor de grofheid, maar verdomd de dag
Dat de gevoeligheid in mijn leven kwam
Het raakt me allemaal, ik voel dat ik gek aan het worden ben
De wereld staat op zijn kop en ik kan zo weinig doen
Zelfs duizend nummers zijn niet genoeg om te contrasteren wat ik verlang
Iets als dat de honger stopt
De racisme of ons weer kussen
Het klinkt dom
Maar niet voor een gepassioneerde gek
Verstuurd naar deze wereld als straf
Voor een zonde uit het verleden
En ik

[Rapsuklei]
Ik ben aan het geven en verliezen
Kijkend, kijkend naar wat er gebeurt en levend

Kijkend zo groei ik, schrijvend
Voelend de rust in mijn ziel, het blijft regenen

En ik ben aan het
Aan het geven en verliezen
Kijkend
Kijkend naar wat er tussen de wind gebeurt
Don Diego blijft dromen
Mijn pen blijft schrijven en sterven
En sterven en sterven

Ik heb niets meer te verliezen, behalve tijd
Het enige dat me nooit verlaat is de kwelling
Langzaam, loop ik naar nergens
Proberend te herinneren hoe ik je moet vergeten
En hongerig naar liefde en dorstig naar leren

Ik kan nog steeds vliegen, maar ik ben bang voor de landing
Wachtend tot alles eindelijk op zijn plek valt
Dat jouw liefde als de zee is en jouw kussen als de golven
Ik loop alleen zonder tijd
Liefhebber van de odes van de meest eenzame delen van het gevoel
Van de bloedbruiloften waarvan het bloed het puurste is
Van de liefde voor de kunst, en jongen, vooral de schrijverskunst, ligt
Ik heb zoveel te zeggen dat ik al aan het stikken ben
Het lijkt erop dat ik de pijn als een schat heb verzameld
Maar ik realiseerde me al dat haat nergens toe leidt
En dat alles komt
Ik ben een piraat op jouw pad
Ik kom van de school van de a capella verzen
Daar waar verdriet ons troost
Troost ons
Wanneer de stilte me wakker houdt
Wanneer ik weer een stukje
Van mijn hart in oorlog verlies
Wanneer de aarde vrede vraagt aan karma
Sluiten mijn acai's en opent mijn ziel
Het kalmeert me alleen om tussen papieren te leven
Wanneer ik nauwelijks ruimte heb
In het koninkrijk van de ontrouwe
Ik ben aan het geven en verliezen
Kijkend, kijkend naar wat er gebeurt en levend

Kijkend zo groei ik, schrijvend
Voelend de rust in mijn ziel, het blijft regenen

En ik ben aan het
Aan het geven en verliezen
Kijkend
Kijkend naar wat er tussen de wind gebeurt
Don Diego blijft dromen
Mijn pen blijft schrijven en leven
En kijken en leven.