Morgenstern

Ze is lelijk, dat is te erg
Als ze naar de hemel kijkt
Dan vreest het licht
Dat het van onderen in haar gezicht schijnt

Zo moet ze zich overdag verstoppen
Wil het licht niet laten schrikken
Leeft in de schaduw tot de glans verdwijnt
Ziet een ster in het schemerlicht stralen en smeekt
Soms met schoonheid op de wangen

Morgenster Ach, schijn!
Op mijn gelaat
Strooi een warm licht
Op mijn lelijkheid
Zeg me dat ik niet alleen ben

Lelijk, je bent lelijk
Jij, jij bent lelijk

Ik ben alleen de nacht ingegaan
De late vogels zongen niet meer
Zag zonnekinderen in de drukte en zo
Riep ik naar de sterrenhemel

Morgenster Ach, schijn!
Op mijn liefste
Strooi een warm licht
Op haar lelijkheid
Zeg haar dat ze niet alleen is

Morgenster Ach, schijn!
Op mijn ziel
Strooi een warm licht
Op zijn gebroken hart
Zeg haar dat ik huil

Want jij, jij bent lelijk
Je bent gewoon lelijk

De mens is toch een oogdier
Mooie dingen wens ik me toe
Maar jij, jij bent niet mooi, nee

Morgenster Ach, schijn!
Op mijn liefste
Strooi een warm licht
Op haar lelijkheid
Zeg haar dat ze niet alleen is

En de ster wil schijnen
Op mijn liefste
Verwarmt mijn borst die beeft
Waar het leven klopt
Met het hart zien
Ze is prachtig mooi