Zen Zen Zense

Heb je eindelijk je ogen geopend?
Waarom kijk je dan niet eens naar me?
Je bent boos omdat het te laat is,
Maar ik heb mijn best gedaan om hier te komen, weet je.
Mijn hart heeft mijn lichaam ingehaald.

Alone van jouw haar en ogen doet mijn hart pijn.
Ik wil niet praten terwijl we dezelfde lucht inademen.
Die stem die ik sinds de oertijd ken,
Wat moet ik ooit tegen je zeggen, voor het eerst in mijn leven?

Van jouw hele leven ben ik begonnen
Met jou te zoeken.
Ik ben hier gekomen, achter die onhandige lach aan.
Zelfs als je niet meer helemaal daar bent,
Ik verdwalen niet, ik begin weer vanaf nul.
Laten we zelfs weer een heel nieuw universum beginnen.

Waar zal ik beginnen?
De verhalen van de tijd dat je sliep,
Miljarden lichtjaren,
Ik ben gekomen om deze verhalen te vertellen.
Maar als ik je nu hier zie,

Ik wil met de onbekende jij spelen, die je zelf niet kent.
Ik wil zelfs je onuitwisbare pijn liefhebben.
Bij de uiteinden van de melkweg kwamen we samen.
Hoe kan ik je hand vasthouden zonder deze te breken?

Van jouw hele leven ben ik begonnen
Met jou te zoeken.
Ik ben hier gekomen, om je ongeremde stem en tranen achterna te gaan.

Wie zegt dat iemand ons kan stoppen
Op de avond voor de revolutie?
Ik verdwalen niet, ik zet mijn vlag in jouw hart.
Jij hebt me de kracht om op te geven afgenomen.

Van jouw hele leven ben ik begonnen
Met jou te zoeken.
Ik ben hier gekomen, achter die onhandige lach aan.
Zelfs als je niet meer helemaal daar bent,
Ik verdwalen niet, ik begin weer vanaf nul.
Miljarden jaren lang, terwijl ik dit lied neurië.