Vida Loka, Pt. 2

(Volledige vastberadenheid, weer een jaar voorbij)
(Dank God, we zijn gezond, toch?)
(Veel saamhorigheid in de buurt, geld in de zak)
(Zonder ellende, dat zijn wij)

(Laten we proosten op vandaag)
(De toekomst behoort alleen aan God)
(Het leven is loka)

Laat me je iets vertellen
Alles, alles, alles gaat voorbij, alles is een fase, broer
Straks gaan we knallen in de grote wereld
Met een elite ketting, 18 karaat
Doe snel een Breitling om je pols
Wat denk je? Is het goed?

Met een Bausch & Lomb loep
Witte en wijnrode pet
Champagne in de lucht, om onze wegen te openen
Arm zijn is de hel, ik haat opscheppen
Je kunt lachen, lachen, maar geloof niet dat het niet waar is
Het is gewoon een kwestie van tijd voor het lijden eindigt
Een toast op de strijders, ik heb medelijden met de gewone man
Lijken die alleen maar gewicht op de aarde zijn
Haal je ogen weg, haal je ogen weg, kijk of je me mist
Ik slaap klaar voor de strijd en ik was niet zo
Ik heb haat en weet dat het slecht voor me is
Wat kan ik doen als het zo is? Leven loka, gevaarlijk
De geur is van buskruit en ik geef de voorkeur aan rozen
En ik die altijd een plek wilde
Gazon en schoon, zo groen als de zee
Witte hekken, een rubberboom met een weegschaal
Vliegeren, omringd door kinderen

Hoe, hoe, Brown
Word wakker, goede man
Hier is Capão Redondo, tru, geen Pokémon
Zuidzone is chaos, geconcentreerde stress
Een gewond hart per vierkante meter

Hoeveel langer ga ik volhouden?
Slechter dan dat ik mijn goede kant in de IC heb gezien
Mijn engel van vergeving was goed, maar is zwak
De schuld van de vuile, doffe geest
Ik wilde het hebben om te testen en te zien
Een tas vol glorie, roem, ingepakt
Als dat is wat jullie willen, kom dan halen
Gooi het in een riool vol stront en kijk hoe velen springen
Geld is kut
In de handen van een arme is het een grote mond
In de crisis, veel mensen vallen uit elkaar
Ik ga spelen om te winnen, mijn geld komt en gaat
Maar wie heeft, heeft
Ik kijk niemand in de ogen

Wat moet zijn, zal zijn
Het staat geschreven in de sterren, ga maar klagen bij God
Stel je voor dat wij in een Audi of een Citröen zitten
Hierheen, daarheen, gewoon pam, van heen en weer
In Capão, in Apurá, ga ik chillen
In de Pedreira do São Bento
In Fundão, op de draaimolen, vrijdag
Met een zonnedak, het maanlicht vertegenwoordigt
Luisterend naar Cassiano, hah, de politie kan het niet aan

Ja, maar als het niet lukt, maat, wat dan?
Het belangrijkste is dat we hier samen zijn volgend jaar
En het pad naar geluk bestaat nog steeds
Het is een smal pad, midden in de treurige jungle
Hoeveel betaal je om je moeder nu te zien
En nooit meer je kind te zien gaan?
Geef het huis, geef de auto, een Glock en een FAL
Klim blind, op je knieën, duizend en honderd treden
Heet is duizend graden wat de strijder zegt
De aanklager is maar een man, God is de rechter
Terwijl de gewone man de kruisstenen gooide
En de schoft, in uniform, spuugde op Jezus
Oh, op de 45e seconde, spijtig
Gered en vergeven is Dimas, de crimineel

Het is gek, het geeft je kippenvel, oh
Dimas, de eerste leven loka in de geschiedenis
Ik zeg: Glorie, glorie, ik weet dat God hier is
En alleen wie is, alleen wie is, zal het voelen

En mijn strijders van geloof
Ik wil het horen, ik wil het horen
En mijn strijders van geloof
Ik wil het horen, broer

Geprogrammeerd om te sterven zijn wij (aan de rechterhand van de Vader)
Juist is juist, geloven in wat er is (het is heet)

Vastberaden, het is geen kwestie van luxe, het is geen kwestie van kleur
Het is een kwestie dat overvloed de lijdende blij maakt
Het is geen kwestie van haast, maat, het idee is dit
Ellende brengt verdriet en vice versa
Onbewust komt het in mijn hele geest
In de sneakerwinkel, de blik van de blije maat
Om de blauwe, de rode te kunnen kopen
De toonbank, de spiegel, de voorraad, het model
Het maakt niet uit, geld is een hoer en opent de deuren
Van de zandkastelen die je wilt
Zwart en geld zijn rivaliserende woorden, toch?
Dus laat ze zien hoe je het doet

Je begrafenis was dramatisch als een oude blues
Maar met stijl, vergeef me, van een crimineel
Tijd om na te denken, wil je stoppen? Wat wil je?
Weinig leven als een koning of veel als een gewone man?

Soms denk ik dat elke zwarte zoals ik
Gewoon een stuk grond in het bos voor zichzelf wil
Zonder luxe, op blote voeten, zwemmen in een beek
Zonder honger, fruit plukken in de tros
Daar, maat, dat is wat ik denk, ik wil ook
Maar in São Paulo is God een biljet van 100
Leven loka

Want de strijder van geloof bevriest nooit
Bevalt de onrechtvaardige niet en verliest zijn moed niet
De Koning der koningen werd verraden en bloedde op deze aarde
Maar sterven als een man is de beloning van de oorlog
Maar oh, hoe het ook gaat, als het nodig is
Verdrinken in je eigen bloed, zo zal het zijn
Onze geest is onsterfelijk, bloed van mijn bloed
Tussen de snede van het zwaard en de geur van de roos
Zonder eervolle vermelding, zonder masseren
Het leven is loka, maat
Daarin ben ik op doorreis

Aan Dimas, de eerste
Proost, strijder!
Dimas, Dimas, Dimas