Todos Vuelven

Iedereen keert terug naar de aarde waar ze geboren zijn
Naar de onvergelijkelijke betovering van hun Zon
Iedereen keert terug naar de hoek waar ze leefden
Waar misschien meer dan één liefde bloeide

Onder de eenzame boom van het verleden
Hoe vaak dromen we niet weg
Iedereen keert terug via de weg van herinneringen
Maar de tijd van de liefde komt niet meer terug

De lucht die in zijn handen brengt
De bloem van het verleden, zijn geur van gisteren
Zegt ons heel zachtjes in ons oor
Zijn lied geleerd van de avondschemering
Zegt ons met een mysterieuze stem
Van nardus en rozen
Van Maan en honing
Dat de liefde van de aarde groot is
Dat de afwezigheid treurig is
Die het verleden achterlaat