Che pore'ỹme reho

Denk na over mijn pad, wat ik zal maken
Het lot heeft ons gezegd, en zo zal ik stralen
Het komt uit mij voort, heel de wereld zal het zien
De wind fluistert naar me, en dan zal ik het omarmen
De wind fluistert naar me, en dan zal ik het omarmen

Vanuit mijn verdriet zal ik deze dingen maken
Mijn hart zal kloppen, als ik het zo voel
Want ik ben zo verloren, ik weet niet wat het zal zijn
Maar als dichter voel ik het, en schrijf ik het neer
Maar als dichter voel ik het, en schrijf ik het neer

Ik herinner me dat ik bij het altaar stond
Tussen veel mensen, “Ja, ik wil” werd gezegd
Toen waren we vol liefde, vreugde en blijdschap
Maar nu, is het misschien het einde, zullen we verliezen
Maar nu, is het misschien het einde, zullen we verliezen

Veel herinneringen blijven op mijn huid
En dan komt het weer, als jij me verlaat
Je werk is niet goed, wat zal ons redden?
Nu ga ik verder, ver weg van hier
Nu ga ik verder, ver weg van hier

Ik kan niets meer, het is niets voor mijn gezicht
Te veel pijn, het is te veel voor mijn ziel
Ik kan niet meer, zelfs niet voor een moment bij jou zijn
En daarom, in jouw armen, laat ik mijn lied weerklinken
En daarom, in jouw armen, laat ik mijn lied weerklinken

Ik zal de hoop niet verliezen, die weer opkomt in mijn leven
Om te leven zoals de storm van vroeger
Ik begrijp niet wat het lijden is
Het zal weer opkomen, geliefde, samen met ons
Het zal weer opkomen, geliefde, samen met ons