MYSTERIOUS

Laten we de beste rol spelen
Een rol die treuriger is dan wie dan ook, dodelijk kan zijn
Zelfs aan de rand van een vierkante zee verandert de mens
Vergeten dat we zelfs in deze wereld een rol spelen

Iedereen is een vogel in een kooi
Droomt van de dag dat hij ontsnapt
Als het moment eindelijk daar is
Twijfelend de lucht in stijgen

Mysterious

Laten we je naam noemen en je geruststellen
Je mysterieuze kant komt niet zomaar tevoorschijn
Zelfs als we sterren oversteken en naar de lucht ontsnappen
Kunnen we de nostalgie in ons lichaam niet achterlaten, hè?

In een land zonder klokken
In deze stad waar niemand nodig is
Valt er hete sneeuw van de blauwe zon, een leugen

Zonder ramen, zonder deuren, zonder muren
De vogels van de melodieën die we ons voorstellen
Er zijn geen fouten of antwoorden
Dwaal naar de vrijheid

Mysterious

De veren die samenkomen en trillen, wat ons beschermt
Omarmd door de duistere puurheid, stijgen we op

Inkt zinkt op het witte papier
Haar zwemt op het harde water
De adem die ons verbindt
Blow de deken van opgave weg, spetters
Liefde in de nacht
Met gebroken vleugels geloofde ik
De vloek is een wens
Het gebed is een tatoeage
Een enkele beweging

Mysterious

Vrienden van goden, boeddha's en demonen
Of ze er nu zijn of niet, ik ben mysterieuze
Jouw mysterieuze

Kom, laten we de beste rol spelen