Monotonia

Wie had gedacht dat deze dag zou komen
De vlam doofde, die zo fel brandde
Een Franse kus is nu al verboden
En alles wat je blij maakte, irriteert je nu

De liefde is gestorven
Er was geen begrafenis
Het geluk is gezonken

Onze relatie is nu monotonie
Ik voel me niet meer van jou, jij voelt je niet meer van mij
Onze relatie is nu monotonie
Die elke dag sterft

Je gaf me genegenheid, bijna kussen in sangria
Nu is het om de veertien dagen
Hoe kon ik dat ooit bedenken?
Bijna niet te praten, het is allemaal discussie
Mag ik even? Wegwezen, klinkt beter

De liefde is gestorven
Er was geen begrafenis
Het geluk is gezonken

Onze relatie is nu monotonie
Ik voel me niet meer van jou, jij voelt je niet meer van mij
Onze relatie is nu monotonie
Die elke dag sterft

Ik wil geen kussen of iets met jou
De relatie is voorbij, ik wil geen vriend zijn
Je beloofde dat je van me zou houden, dat je me zou willen, aanbidden
En dat je me nooit zou verlaten
Toch was ik slechts een speeltje
En jij een wetloze geit
Zonder enige rem
Ik ben moe van je onzin en leugens
Nu, schat, trek je voeten terug, spetter.