El Otro Chile

In de nacht, volle maan
In de dag klinken de sirenes

Ik kom uit Chili, het lage anonieme Chili
Bijrollen in een antagonistische film
Dat Chili dat ze definiëren als de middenklasse
Maar ze hebben de schulden die hen kwellen en achtervolgen
Het Chili van mijn gelijken en dat van jou
Die niet in de sociale pagina's van de Mercurio staan
Ze hebben geen standbeeld en geen hoofdstraten
En zijn geen grote figuren in de kutverhalen van de officiële geschiedenis
Het van de vele wijken
Die zijn ontstaan door dezelfde bewoners in de bezettingen
Het van de lage huizen, de parken en de blokken
De chubis huizen, de basisappartementen voor armen
Het van de winkels en verschillende bazars
Die failliet gaan wanneer een supermarkt de buurt binnenvalt
Het van de rommelmarkten, die met kracht weerstaan
De brute monopolies van het winkelcentrum
Het van degenen die met de metro naar hun werk gaan
Staand, volgepropt en met de metro weer naar huis
Van degenen die hun reis maken met Transantiago of de bus
En niet betalen als de hand opsteekt, jongen
Het Chili van de hotdogkarretjes
En sopaipillas die je altijd op de hoek van een getto vindt
Waar er minder scholen zijn dan drankwinkels
Het Chili van mijn littekens, van mijn verdriet en mijn vreugde

Ik kom uit Chili, gewoon en normaal
Van dat Chili dat niet in tv-reclames verschijnt
Waar de kranen open gaan, want hier brandt de zon echt
Pas op dat je je niet verbrandt met deze boodschap

Ik kom uit het Chili
Van Victor Jara en Violeta Parra
De broers Vergara, Cizarro en Zafrada
Het Chili van de 33 ingesloten mijnwerkers
Die bijna stierven door de schuld van de slavenhandelaar ondernemer
Dat Chili van de technische scholen
Particulieren, gesubsidieerd en gemeentelijk
Het van de studenten met schulden
Die moeten betalen voor twee studies meer dan ze hebben gedaan
Het Chili dat echt leed onder de catastrofe
Verloor zijn huis, zijn familie en zijn geliefde kinderen
Een aardbeving discrimineert niet, dat is waar
Maar deze manier van leven is moordend en crimineel
Het van de overbelaste ziekenhuizen
Waar geen brancard is en je wordt geholpen op een stoel of ergens anders
En in de winter zijn de gangen vol
Met zieke kinderen en het is een hel als de zorg niet je dekt
Het van de straatverkopers
Van studenten, debiteuren, arbeiders en werklozen
Frustratie in de onderaanneming
Havenarbeiders, mijnwerkers, bewoners en uitgebuite arbeiders
Ik kom uit het Chili van de meerderheid
Die de troon van een paar de hele verdomde dag op zijn schouders draagt
Dit is de pijn van mijn poëzie
Het Chili van mijn littekens, van mijn verdriet en mijn vreugde

Ik kom uit Chili, gewoon en normaal
Van dat Chili dat niet in tv-reclames verschijnt
Waar de kranen open gaan, want hier brandt de zon echt
Pas op dat je je niet verbrandt met deze boodschap

Hun toespraken over nationale eenheid zijn slechts dat
Toespraken, want de realiteit is anders
We leven in een gesegregeerde samenleving
En het is geen toeval, de gevestigde klasse wilde het altijd zo
Daarom, als ik aan Chili denk
Praat ik niet over vlaggen, over emblemen, ik praat over het Chili waar ik vandaan kom
Het spijt me, maar als ik ooit roep: Leve Chili
Zal het de dag zijn dat Chili echt van het volk is, de leider

Zang van de duizenden en duizenden
Van onderaf, de raketten voorbereidend

Ik! Het is het volksdeel