Agehachou

Flonkerend, flonkerend als een dansend
U toont zich, een maanvlinder
Midden in de zomeravond, onder de maan
Geluk in het geel, droefheid in het blauw
Het lijkt op het einde van de wereld, op de vleugels van Shikoku

Ik vroeg de reiziger, waar ga je heen, tot wanneer
Is er een eind aan?
De reiziger antwoordde, er is geen einde, dat is er niet
Wel kun je het stoppen, als je dat wilt

Nou… dus, dat was lang geleden, dat ik je uitzwaaide
Hier ben ik nog, terugkomen doe ik niet
Te laat besefte ik, dat hij eigenlijk ikzelf was

Je ontmoeten, dat was genoeg
De wereld vulde zich met licht
Slechts in dromen elkaar ontmoeten, dat was genoeg
Maar ik wenste te worden bemind
De wereld veranderde van gezicht
Aan de rand van de wereld vermengen hemel en zee

De dichter, zijn betekenis in één enkel woord, zal ik ooit
Nooit leren kennen.
Ja, ik hoop dat het jou bereikt, als we het samen kunnen delen

Als dit een toneelstuk is, wat een vreselijk verhaal zou het zijn
Geen voortgang, geen terugkeer
Gewoon daar, staand op het podium

Als je dat wilt, bied ik dit lichaam
Altijd aan om te geven
Laat me gewoon de schaduw zijn van de zon
Neem de laatste rest van mijn gevoelens
En leg ze in een hoek van mijn hart

Je ontmoeten, dat was genoeg
De wereld vulde zich met licht
Slechts in dromen elkaar ontmoeten, dat was genoeg
Maar ik wenste te worden bemind
De wereld veranderde van gezicht
Aan de rand van de wereld vermengen hemel en zee

De maanvlinder die bloeit in de woestijn
Achter de wankelende horizon
De oase is onbereikbaar
Geef me koud water
Alsjeblieft, hou van me
Laat je vleugels rusten op mijn schouder.