Pierre

Ik denk aan jou
in de schooltijd met ons
slank, bleek en een beetje verloren
jij al zo anders bij ons
verdrietig.
Ik denk aan jou
ik herinner me, we lachten samen
van die blik van jou als kind
van die vreemde zoetheid van jou
verdrietig. Pierre, ik heb je vanavond weer gezien en jij
daal je ogen
je verstopt je en dan
loop je weg.
Sorry dat ik je herkende, maar
onder de make-up zijn het jouw ogen
je geeft je niet over aan een lichaam dat je niet wilt
voel ....
Pierre, ik ben volwassen en ik heb het begrepen, weet je
ik respecteer je
blijf wie je bent
jij die kunt.