Nuages

Langzaam in de avond
Vertrekt de trein
Op het perron zijn zakdoek
Verdwijnt al snel
In de spiegel als een droom
De grijze muur van zijn huis
Onder de dag die langer wordt
Vervaagt aan de horizon

Een wolk strekt zich uit
Over zijn vinger
Terwijl hij voorbijgaat lijkt hij te zeggen
Een treurig afscheid
En alles wat ik liefhad
Wanneer de trein draait
In een vloed van rook
Verdwijnt voor altijd

(Mmmh, mmh)
(Mmmh, mmh)
(Mmmh, mmh)
(Mmmh, mmh)

Een wolk strekt zich uit
Over zijn vinger
Terwijl hij voorbijgaat lijkt hij te zeggen
Een treurig afscheid
En alles wat ik liefhad
Wanneer de trein draait
In een vloed van rook
Verdwijnt voor altijd