Rideau

Zo sprak God en verdween hij uit het zicht
Het is een middag waarin ik me verveel, zo saai
De chique pictogrammen die de plectrum tekent
Lijken wel op jouw gezicht, dat is waar

Die dag werd jij eindelijk een levend wezen
Met een gezicht dat zegt: dit is mijn kans
Jij veranderde de wereld om je heen
Dat was een middag, honderd jaar geleden

Als jij doodgaat
Welke bloemen zullen dan bloeien?
Rideau, het doek is gevallen

Liefde, ik hou van je, ik hou van je
De vurige geest die oplaait, bouwt een wolkenkrabber
Kijk niet om en luister goed
Voordat de eerste zon ondergaat

Liefde, ik hou van je, ik hou van je
Dramatische richting, deze stad uit
Zullen we de afscheid van ons leven niet in vlammen laten?

Het accepteren van de opwinding
Het accepteren van de opwinding
Het accepteren van de opwinding
Het accepteren van de opwinding, dat is het

Waarheen gaat de sneltrein je brengen?
Wat een ontmoeting bij de bron in het midden
Deze rand is ook een beetje verbrand
Luister naar mijn domme wensen, alsjeblieft

Een knielende kudde schapen
Zacht en pijnlijk, dat is het
De voltooiing van de liefde
De hitte stijgt op
Rideau, het doek is gevallen

Liefde, ik hou van je, ik hou van je
De cultachtige passie, bloot en eerlijk
Blijf kijken en trek me aan
Bereid je voor om te dansen

Liefde, ik hou van je, ik hou van je
Ik weet dat het nooit meer terugkomt, dat doet pijn
Zo sprak God en verdween hij uit het zicht

Het herhalen van de mantra
Het herhalen van de mantra
Het herhalen van de mantra
Het herhalen van de mantra

Liefde, ik hou van je, ik hou van je
De vurige geest die oplaait, bouwt een wolkenkrabber
Kijk niet om en luister goed
Voordat de eerste zon ondergaat

Liefde, ik hou van je, ik hou van je
Dramatisch, om zeker morgen weer te zien
Zullen we de afscheid van ons leven niet in vlammen laten?

Het accepteren van de opwinding
Het accepteren van de opwinding
Het accepteren van de opwinding
Het accepteren van de opwinding, dat is het